...درست تو همون روزهای آخر بود درست تو آخرین شعر آخرین دفتری که ازش شعری نخوندی.

ازم پرسیدی در چه حالم!؟گفتم: هی.. اگه بودنی هست خوبم. اما راستی یادم رفت بپرسم تو از این همه روزا .. این همه سالها.. این همه ..کجا بودی؟نه خیالی نیست !چرا اخماتو تو هم کردی ؟ اصلا همینکه حالا از کنار این دفتر کهنه می گذری کافیه. فقط گناه این غربت رو به حساب من نزار .فقط دیگه غریبانه ازم نگذر..

_میگفت در حقیقتی

نزدیک زندگی 

هنوز

سایه ای آشنا

به رویش

می افتد.

                                    <در فصل سرگیجه های پیاپی _ راد>

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: